Perspectief

Ongetwijfeld heb jij dat ook, dat je zo graag eens in de toekomst zou willen kijken. Gewoon om te weten of je vandaag de goede keuzes maakt voor morgen of misschien uit nieuwsgierigheid.

Ik denk nog wel eens terug aan de oudejaarsavond van 2019. We keken vooruit naar 2020 en verwachtten veel van dat jaar. Erica en ik zouden in 2020 vierentwintig jaar getrouwd zijn, mijn vader zou zijn 75e verjaardag vieren en Nederland zou stil staan bij 75 jaar bevrijding (mijn vader is inderdaad in 1945 geboren). Als je ons op dat moment zou vertellen dat 2020 heel anders zou verlopen en ons het echte beeld zou schetsen van wat ons te wachten zou staan, weet ik niet of ik dat wel zou kunnen verdragen. Uiteindelijk is mijn vader op 25 februari 2020 overleden (waarschijnlijk aan Covid-19). In Maart ging ons land op slot vanwege de intelligente lockdown en ons 24-jarig huwelijksfeest hebben we noodgedwongen met alleen ons gezin (binnenshuis) gevierd.

Toch blijkt dat we al deze heftige gebeurtenissen met elkaar hebben gedragen. Een vooruitzicht in de toekomst zou ons wellicht afschrikken, terwijl we (als we die toekomst niet kennen) veel sterker blijken te zijn dan we vooraf inschatten.

Regelmatig onderdruk ik dus dat gevoel van nieuwsgierigheid. Leven bij de dag, dat is al een hele kunst.